Stedendriehoek

Van GST naar GL en GR

Lange tijd werd persoonlijke betrokkenheid bij thema’s als klimaat, milieu en duurzaamheid steevast geassocieerd met wereldvreemde doemdenkers en activisten, (groene) linkse idealisten en ‘geitenwollen sokken type’ (GST). Tegenwoordig wordt ‘geitenwollen sokken type’ niet of nauwelijks meer gebruikt en jongeren kennen het woord waarschijnlijk niet eens. Zo verdwijnen woorden met een overdrachtelijke betekenis en zekere lading langzaam maar zeker uit ons vocabulaire. Hoewel een jonge vrouw van begin 20 onlangs een mooie omschrijving Twitterde: ‘Een geitenwollen sokken type is iemand, die moeite doet om lief te zijn voor de planeet en daardoor – ironisch genoeg – als wereldvreemd wordt ervaren’

Maar het is beslist niet meer zo dat klimaat, milieu en duurzaamheid louter zijn toe te schrijven aan Groen Links (GL). Rechtse partijen zoals de VVD hadden helemaal niets met deze thema’s, maar tien jaar geleden schreef premier Mark Rutte het ‘Pamflet van een optimist. Naar een moderne economie. Een Groen Rechtse toepassing op energie’ (2008). In dit pamflet gaat hij in op het klimaatprobleem, energieschaarste en een Groen Rechtse (GR) agenda gericht op de economie van de toekomst. Optimistisch stelde hij dat milieu en economische groei goed samen kunnen gaan.             

Begin 2016 publiceerde het Centraal Bureau voor de Statistiek een landenoverzicht, waaruit bleek dat Nederland eind 2014 slechts 5,5 % duurzame energie uit hernieuwbare bronnen produceerde. Daarmee scoorde ons land met de hekkensluiters Malta (4,7 %) en Luxemburg (4,5 %) het slechtst in Europa. En ons land presteerde jarenlang onder de maat, terwijl in Europees verband is afgesproken dat Nederland in 2020 maar liefst 14 % duurzame energie moet produceren.  

Inmiddels zijn we een aantal jaren verder en is er een Nationaal Energie Akkoord. En op initiatief van Groen Links, PvdA, SP, D66 en CU wordt – naar verluidt – de meest ambitieuze Klimaatwet ter wereld voorbereid, die zelfs veel verder gaat dan de afspraken in het Regeerakkoord van Rutte III. En tenslotte werkt oud-VVD-minister Ed Nijpels met de overheid, bedrijfsleven en maartschappelijke organisaties hard aan een Nationaal Klimaat Akkoord om de uitstoot van CO2 en broeikasgassen te halveren in het peiljaar 2030. 

Groen is de kleur van het milieu, ecologie en duurzaamheid. Het is duidelijk dat politieke partijen zoals de VVD (partijkleuren oranje en blauw) en het CDA (partijkleur donkergroen) langzaam maar zeker groener worden. Het klimaatprobleem raakt alle wereldburgers en het is ons aller verantwoordelijkheid om dit probleem adequaat aan te pakken, of je nu Groen Links bent of Groen Rechts! Vijftig jaar geleden ontstond de Flower Power-beweging in de Verenigde Staten: ook dit woord is uit ons vocabulaire verdwenen. Maar de lange hete zomer van 2018 zou wel eens de opmaat kunnen zijn naar een moderne variant: Climate Power door en voor mensen, die lief willen zijn voor de aarde. 

Harry Webers
Oud-voorzitter Cleantech Tomorrow