Sport
APELDOORN – In de knotsgekke ontknoping onderin de vierde klasse G deed Alexandria wat het moest doen. De 3-2 overwinning op Beekbergen was evenwel niet toereikend om de nacompetitiedans te ontspringen. Het slechtere doelsaldo ten opzichte van Groen Wit’62 en TKA brak de formatie uit Apeldoorn-Zuid op de laatste speeldag op. Hierdoor wacht trainer Anil Ozan Ihtiyar en zijn mannen – evenals ZVV’56 – overwerk om hun ‘Bundesligastatus’ te behouden.
Behalve dat Nagelpoel zondagmiddag gebukt ging onder een welhaast tropische warmte, werkte de alom voelbare spanning extra temperatuurverhogend. Veel van de aanwezigen keken niet alleen naar hoe de spelers van Alexandria en Beekbergen het er vanaf brachten, ze hielden vanaf de eerste minuut de tussenstanden op de andere velden nauwlettend in de gaten. De mobieltjes waren langs de lijn constant binnen handbereik.
Al spoedig drong door dat hekkensluiter Be Quick Zutphen rechtstreekse degradatie niet zou ontlopen. Deze wetenschap deed de donkere wolken boven het Alexandria-complex in figuurlijke zin alvast wegtrekken. Bij de tussenstijdse 2-1 voorsprong leek de thuisploeg op een gegeven moment zowaar boven de nacompetitiestreep te kunnen eindigen. Zover kwam het niet. Op zondag 10 juni mag Alexandria op eigen veld in de tweede ronde van de nacompetitie tegen EDS de eerste stap zetten om zich te handhaven.
Anil Ozan Ihtiyar kon vrede hebben met de play-offplek. “Ik had vooraf al aangegeven dat Orderbos en Groen Wit sowieso zouden winnen. Je moet dan hopen dat Vaassen z’n sportieve plicht doet tegen TKA. Wij hebben er zelf in elk geval alles aan gedaan wat we konden doen. Ik hoop dat het bestuur dat ook waardeert. Dat ons doelsaldo slechter is dan van die andere clubs, kan niemand mij kwalijk nemen. Dat was al zo toen ik hier begon. Ik heb er wel vertrouwen in dat we het gaan redden. Omdat ik een eigen onderneming begin, weet ik alleen niet of ik er tijdens de nacompetitie zelf bij kan zijn.”
Collega Chris Verbeek dacht er bij het verlaten van het veld het zijne van. Die twee ten onrechte afgekeurde doelpunten en de blunder van zijn keeper bij de beslissende goal konden er wat betreft Beekbergens trainer ook nog wel bij. Zeventien wedstrijden bleven de Beekbergenaren ongeslagen en leken zij onbedreigd op het kampioenschap af te stevenen. In het zicht van de finish ontspoorde de kampioenstrein volledig. Een overvolle ziekenboeg eiste z’n tol. Met slechts zes punten uit de laatste negen wedstrijden beleefde Verbeeks formatie een dramatisch competitie-einde en zag ze Vaassen met de titel aan de haal gaan.
Na alle tegenslagen voelt de nacompetitie om promotie naar de derde klasse voor de winnaar van de eerste periodetitel ietwat als een schrale troost. “We hebben de laatste weken zoveel geblesseerden en geschorsten, maar we kunnen moeilijk gaan zeggen dat we niet gaan voetballen”, beseft Verbeek dat het een hele klus wordt om zijn aangeslagen troepen voor de uitwedstrijd bij DAVO weer op het successpoor te krijgen.
